De eerste Pinksterkerk in Rusland is opgericht
in 1907 in wat nu een onderdeel is van Finland, maar wat in die tijd een deel was van het Russische rijk. In 1913 ontstonden
in Sint Petersburg, in die tijd de hoofdstad, de eerste pinkstergemeenten. In het begin van de jaren 20 was het Pinkstergeloof
over heel Rusland verspreid. Diegene die hierbij een grote rol heeft gehad is, zoals eerder vermeld, I.E. Voronaev. Ook heeft
hij een grote rol gespeeld bij het verenigen van de verschillende kerken door het oprichten van de Pinkster Unie.
In 1926 werd het eerste Oekraïense Congres
van Pinkstergelovigen gehouden en werd de naam 'Oekraïense Unie van Christenen van het Evangelische Geloof' aangenomen. In
1927 omvatte deze unie 350 kerken met meer dan 17.000 leden. Als gevolg van de vervolgingen in de latere jaren 20 werd de
unie een ondergrondse beweging. In 1930 werd Voronaev samen met een aantal andere leiders gearresteerd. In die tijd was er
nog een andere Pinksterorganisatie, n.l in Polen, welke werd geleid door Schmid. In de 20er jaren hielp hij bij het formeren
van Pinkstergemeenten in de Ternopol, Rovno en Brest regios van het land.
In 1929 werd het eerste verenigde congres gehouden
en kreeg de kerk de naam 'Unie van Christenen van het Evangelische Geloof in Polen'. In datzelfde jaar werd het eerste exemplaar
gepubliceerd van het blad Overdenking', waarvan Schmid de editor was.
Als resultaat van de annexatie door de Sovjet-Unie
in 1939 en 1940 van de westelijke delen van de onder andere de Oekraïne en de Baltische staten, kwamen de Pinkstergemeenten
die door Schmid geleid werden onder gezag van de Sovjet Unie.
Voorafgaand aan het jaar 1941, toen Hitler
Rusland aanviel, ontwikkelden de Sovjet autoriteiten georganiseerde onderdrukking van alle gelovigen, met name de Pinkstergelovigen.
Honderden kerken werden gesloten en tienduizenden mensen werden gearresteerd en gedood in gevangenissen en concentratiekampen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam deze vervolging enigszins af.
In 1944 formeerden de Baptisten en Evangelische-Pinksterchristenen
een gezamenlijke unie die de naam 'Kerk van Evangelische Baptistenchristenen', welke geleid werd door de raad van deze unie.
In 1945 sloten beide vleugels van Pinkstergemeente, dus de 'Oekraïense Unie van Christenen van het Evangelische Geloof' en
de 'Unie van Christenen van het Evangelische Geloof in Polen', zich aan bij deze organisatie. Vanaf dat moment mochten er
legaal diensten gehouden worden in de gebouwen van deze unie.
In 1990 werd het eerste congres van de Pinkster
Unie van Rusland gehouden en werd de nieuwe naam De Unie van Christenen van het Evangelische geloof in de Russische Federatie
aangenomen.
Het tweede congres werd in maart 1994 gehouden
en het derde in maart 1998, beide keren in Moskou. Tijdens het derde congres werd een nieuw leiderschap gekozen en kreeg de
unie weer een nieuwe naam, namelijk 'Unie van Christenen van het Evangelische Pinkster Geloof in Rusland'.
Op dit moment telt deze unie meer dan 1350
kerken met een totaal van 300.000 leden. Binnen de landsgrenzen van Rusland horen er drie theologische instituten, een paar
dozijn bijbelscholen en honderden zondagsscholen tot de unie. De unie heeft verder 56 regionale centrums en 106 kerken hebben
hun eigen gebouwen. Veel pinkstergemeenten zijn bezig met de bouw van hun eigen kerk. Er worden bladen uitgegeven zoals 'Primiritel'
(overdenker, vredemaker), 'Blagovestnik' (evangelist) en 'Radost' (blijdschap, vreugde). Daarnaast zijn er ook nog ongeregistreerde
gemeenschappen.
